برنامه هاي غربالگري معمولا جهت تشخيص شنوايي زودهنگام و مداخله(EHDI) انجام مي شود . اين( EHDI) بسار رايج است چرا كه تشخيص اختلال شنوايي تنها گام نخست است . بيمارستان ها به صورت معمول نوزادانرا براي برخي از مشكلات خاص مثل PKU غربالگري مي كنند . كودكان متولد شده با اين اختلال ژنتيكي نادر نمي توانند قيمت سمعك بخشي از پروتئين موجود در مواد غذايي را متابوليزه كنند . نكته ي قابل توجه اين است كه كاهش شنوايي در نوزادان بيشتر از مشكلات ديگر كه براي آن در بدو تولد غربال گري مي شوند رخ مي دهند . تقريبا از هر 1000 كودك 1 تا 3 نفرشان با اختلال شنوايي دائمبه دنيا مي آيند . براساس يك بررسي از داده هاي منتشر شده ، انجام واكنش فيزيولوژيكي با معيارهاي پاسخ عيني فوق مطابقت مي كند .روش هاي قابل قبول عبارتند از 1 – ABR 2 – TEOAE يا DPOAE يا 3 – تركيبي از OAE و ABR . در آينده تحقيقات ممكن است حاصل اهداف اضافي ، اقدامات فيزيولوژيكي باشند كه مي توانند غربال گري شنوايي نوزادان را به صورت فراگير پيش ببرند . براي آزمون ABR ، صداها به گوش نوزادان نواخته مي شوند . الكترودها همانند چسب پانسمان بر روي سر نوزاد قرار مي گيرند و براي شناسايي فعاليت الكتريكي كه توسط صدا تحريك مي شود استفاده مي شود . وقتي كه فعاليت الكتريكي برانگيخته وجود دارد كاهش شنوايي مشخص مي شود . آزمون EOAE به اين صورت است كه گوش و ميكروفون كوچك در گوش قرار مي گيرند ، بعد از آن صداها به گوش نواخته مي شوند و بعد از آن پاسخ اندازه گيري مي شود . اگر نوزاد به صورت طبيعي بشنود ، پژواك به عقب يعني داخل گوش منعكس مي شود و توسط ميكروفون مشخص مي شود. وقتي كه كودكي اختلال شنوايي دارد ، هيچ پژواكي در آزمايش EOAE اندازه گيري نمي شود . هنگامي كه آزمون غربال گري شنوايي نوزادان غيرطبيعي باشد ، اين لزوما به اين معنا نيست كه افت شنوايي وجود دارد . اين امكان وجود دارد كه نوزاد با شنوايي طبيعي به آزمون غربال گري شنوايي پاسخ مثبت ندهد .
برنامه هاي غربالگري معمولا جهت تشخيص شنوايي زودهنگام و مداخله(EHDI) انجام مي شود . اين( EHDI) بسار رايج است چرا كه تشخيص اختلال شنوايي تنها گام نخست است . بيمارستان ها به صورت معمول نوزادانرا براي برخي از مشكلات خاص مثل PKU غربالگري مي كنند . كودكان متولد شده با اين اختلال ژنتيكي نادر نمي توانند قيمت سمعك بخشي از پروتئين موجود در مواد غذايي را متابوليزه كنند . نكته ي قابل توجه اين است كه كاهش شنوايي در نوزادان بيشتر از مشكلات ديگر كه براي آن در بدو تولد غربال گري مي شوند رخ مي دهند . تقريبا از هر 1000 كودك 1 تا 3 نفرشان با اختلال شنوايي دائمبه دنيا مي آيند . براساس يك بررسي از داده هاي منتشر شده ، انجام واكنش فيزيولوژيكي با معيارهاي پاسخ عيني فوق مطابقت مي كند .روش هاي قابل قبول عبارتند از 1 – ABR 2 – TEOAE يا DPOAE يا 3 – تركيبي از OAE و ABR . در آينده تحقيقات ممكن است حاصل اهداف اضافي ، اقدامات فيزيولوژيكي باشند كه مي توانند غربال گري شنوايي نوزادان را به صورت فراگير پيش ببرند . براي آزمون ABR ، صداها به گوش نوزادان نواخته مي شوند . الكترودها همانند چسب پانسمان بر روي سر نوزاد قرار مي گيرند و براي شناسايي فعاليت الكتريكي كه توسط صدا تحريك مي شود استفاده مي شود . وقتي كه فعاليت الكتريكي برانگيخته وجود دارد كاهش شنوايي مشخص مي شود . آزمون EOAE به اين صورت است كه گوش و ميكروفون كوچك در گوش قرار مي گيرند ، بعد از آن صداها به گوش نواخته مي شوند و بعد از آن پاسخ اندازه گيري مي شود . اگر نوزاد به صورت طبيعي بشنود ، پژواك به عقب يعني داخل گوش منعكس مي شود و توسط ميكروفون مشخص مي شود. وقتي كه كودكي اختلال شنوايي دارد ، هيچ پژواكي در آزمايش EOAE اندازه گيري نمي شود . هنگامي كه آزمون غربال گري شنوايي نوزادان غيرطبيعي باشد ، اين لزوما به اين معنا نيست كه افت شنوايي وجود دارد . اين امكان وجود دارد كه نوزاد با شنوايي طبيعي به آزمون غربال گري شنوايي پاسخ مثبت ندهد .